Ojo de Djos
W trakcie poszukiwań odnalazłam informację, że Ojo de Djos jest też
fizyczną manifestacją modlitwy, fizyczną odpowiedzią na pytanie czy
problem ,pochodząca z wnętrza z samego "centrum" . Artysta , twórca,
wyraża modlitwę podczas tworzenia obiektu. Prosi Boga , by wspierał
kogos w szczególności , wiele jest tworzonych dla dzieci lub dla
bliskiej osoby. Oko Boga może być wykonane z intencją , medytacją lub
modlitwą określonego celu ujętego w kilku zdaniach na temat zdrowia i siły, pieniędzy , itp .
Ostatnio na warsztatach, które robiłam z grupą koloni organizowanych przez jakaś parafię na czoło pracy grupowej u dzieci, młodzieży i dorosłych wypłynęło " nie wzywaj imienia Boga na daremno" a proces dotyczył tego, ze skoro wzywamy " O Boze!" , dopuszczamy do siebie brak obecności boskiej w całości doświadczenia. Wiec najważniejsze było zakotwiczenie w sobie stałej bezwarunkowej obecności. (Boże oko jest również wykorzystywane w ceremoniach i rytuałach duchowych.)
Ja jednak proponuję najpierw by pracować z samym Sobą za nim wykonamy coś dla najbliższych tak by nie "zawirusować " przestrzeni .
Przeważnie jest tak , że jak poddamy się procesowi to wychodzą na zewnątrz ograniczenia, to co boli, sprawy, nasz stosunek do pewnych spraw i osób, to co chce się "uleczyć " w nas samych. Wtedy poddajemy się procesowi uzdrowienia, podniesienia,by iść dalej przez życie lekko. Łagodnie, to podstawa, bez pospiechu.. czasami dobrze poczekać, ponieważ manifestacje zmiany są szybkie. I im bardziej coś chcemy zrobić dla "kogoś" najpierw zróbmy sobie "diament" i przyjrzyjmy się sobie w tym procesie.
Taka aktywna medytacja pozwala przyjrzeć się Sobie.
Szczególną, bardzo głęboką formą (ale też jakie jest zaskoczenie bo bardzo prosta i podstawową) jest czteroramienne Oko Boga , zresztą sama nazwa za siebie mówi - "diament".
Bardzo ciekawy jest efekt późniejszy.. w wielu sytuacjach patrząc na własne dzieło przychodzą właściwe i przeważnie najlepsze rozwiązania , odpowiedzi.
Przejawienie, od wewnątrz na zewnątrz , harmonia i radość, takie uczucia pojawiają się gdy patrzymy na wykonane "Oko Boga", "Si'kuli" czy jak kto lubi "Ojo de Dios".
Ostatnio na warsztatach, które robiłam z grupą koloni organizowanych przez jakaś parafię na czoło pracy grupowej u dzieci, młodzieży i dorosłych wypłynęło " nie wzywaj imienia Boga na daremno" a proces dotyczył tego, ze skoro wzywamy " O Boze!" , dopuszczamy do siebie brak obecności boskiej w całości doświadczenia. Wiec najważniejsze było zakotwiczenie w sobie stałej bezwarunkowej obecności. (Boże oko jest również wykorzystywane w ceremoniach i rytuałach duchowych.)
Ja jednak proponuję najpierw by pracować z samym Sobą za nim wykonamy coś dla najbliższych tak by nie "zawirusować " przestrzeni .
Przeważnie jest tak , że jak poddamy się procesowi to wychodzą na zewnątrz ograniczenia, to co boli, sprawy, nasz stosunek do pewnych spraw i osób, to co chce się "uleczyć " w nas samych. Wtedy poddajemy się procesowi uzdrowienia, podniesienia,by iść dalej przez życie lekko. Łagodnie, to podstawa, bez pospiechu.. czasami dobrze poczekać, ponieważ manifestacje zmiany są szybkie. I im bardziej coś chcemy zrobić dla "kogoś" najpierw zróbmy sobie "diament" i przyjrzyjmy się sobie w tym procesie.
Taka aktywna medytacja pozwala przyjrzeć się Sobie.
Szczególną, bardzo głęboką formą (ale też jakie jest zaskoczenie bo bardzo prosta i podstawową) jest czteroramienne Oko Boga , zresztą sama nazwa za siebie mówi - "diament".
Bardzo ciekawy jest efekt późniejszy.. w wielu sytuacjach patrząc na własne dzieło przychodzą właściwe i przeważnie najlepsze rozwiązania , odpowiedzi.
Przejawienie, od wewnątrz na zewnątrz , harmonia i radość, takie uczucia pojawiają się gdy patrzymy na wykonane "Oko Boga", "Si'kuli" czy jak kto lubi "Ojo de Dios".
Komentarze
Prześlij komentarz